Μαρκογιαννάκης: «Μας σούβλισε επί 6 μήνες»-Κωνσταντοπούλου: «Επαναφέρατε τη χούντα κύριε συνταγματάρχα…»
...................
Δρίτσας:
Αποφασίζομεν και διακόπτομεν. Θα πάρετε και τα παράσημα...
Κωνσταντοπούλου: Κύριε συνταγματάρχα, ποιος το αποφάσισε; Νοσταλγοί της
χούντας, οι καλύτεροι είστε. Επαναφέρατε και τη χούντα και τους τραμπουκισμούς.
Ρήγας: Δεν
υπάρχει κανένας σεβασμός στους συναδέλφους. Δεν μπορείτε να διακόπτετε
συνέχεια. Σας παρακαλώ.
Κωνσταντοπούλου: Μην
εκτίθεστε τόσο, κύριε Μαρκογιαννάκη, στην προστασία του κ. Βενιζέλου. Μην
εκτίθεστε. Κάντε τη διαδικασία, όπως θα έπρεπε.
Μαρκογιαννάκης:
Βλέπω ότι στοιχίζεστε απολύτως με την «ΑΥΓΗ» σήμερα. Προπομπός των όσων
γίνονται σήμερα είναι η τελευταία σελίδα της «ΑΥΓΗΣ».
Ρήγας: Τα
προαναγγέλλουν, κύριε πρόεδρε. Τα προαναγγέλλουν...
Κωνσταντοπούλου:
Είναι ευτύχημα ότι διαβάζετε κάτι -και απ' ό,τι καταλάβαμε είναι η «ΑΥΓΗ»-
γιατί δεν διαβάσατε ούτε το υπόμνημα «Παπακωνσταντίνου», ούτε το αίτημά μας.
Αρκεί που διαβάζετε την «ΑΥΓΗ». Ζητώ τον λόγο.
Μαρκογιαννάκης:
Έχω σημαντικότερα πράγματα να διαβάσω από αυτά που γράφετε εσείς, κυρία
συνάδελφε. Διότι όσα έχετε γράψει και όσα έχετε πει, σας πληροφορώ, ότι είναι
σαβούρα των εργασιών.
Κωνσταντοπούλου:
Είναι βέβαιο ότι έχετε σημαντικότερα πράγματα να κάνετε.
Βασικότερο, δε, όλων είναι αυτό το
θεάρεστο έργο της υπόθαλψης, το οποίο επιτελείτε.
Δρίτσας: Μεγαλείο
προέδρου. Μπράβο, κύριε Μαρκογιαννάκη.
Μαρκογιαννάκης:
Για όσα η κυρία συνάδελφος έχει πει, είναι η σαβούρα της Επιτροπής. Τι σοβαρό
και ουσιαστικό αποκάλυψε με τις ενέργειές της; Τίποτα απολύτως.
Κωνσταντοπούλου: Είσαστε
τόσο εξευτελισμένος από
την ίδια σας την παρουσία, που δεν χρειάζεται να πει κανείς τίποτα για σας.
Μαρκογιαννάκης:
Κοιτάξτε, είναι άνευ σημασίας το τι λέει η κυρία. Είναι γνωστή στα δικαστήρια,
στους ιατροδικαστές, παντού. Όλοι οικτίρουν τα μέλη της Επιτροπής για το τι
τραβάνε εδώ και έξι μήνες. Τι να κάνουμε;
Κωνσταντοπούλου: Είμαι
βέβαιη ότι το 1972, κύριε Μαρκογιαννάκη, είχατε συνηθίσει αλλιώς. Και είναι
σαφές ότι σας ενοχλεί πάρα πολύ η διαδικασία στα πλαίσια του Συντάγματος και
της Ποινικής Δικονομίας. Πρέπει, όμως, να αποφασίσετε ότι δεν είμαστε πια στο
1972. Αντιλαμβάνομαι τη δυσκολία σας, αλλά τι να κάνουμε; Έχουμε Δημοκρατία.
Μαρκογιαννάκης: Η
βιοπάλη της ζωής με έκανε να παλεύω για να ζήσω από την ώρα, που γεννήθηκα
μέχρι σήμερα. Δεν ήμουν γόνος. Τι να κάνουμε;».
Σχόλιο
Οι διάλογοι είναι αποκαλυπτικοί για τε επίπεδο
της διαλόγου στην Βουλή. Το αποτέλεσμα θα το γνωρίζετε , δεν έχει αποφανθεί η Βουλή
ακόμα και όπως πάει όσοι βρίσκονται σε λίστες θα παραγράφει κάθε αξίωση του Ελληνικού
Δημοσίου. Μήπως σκόπιμα γίνετε μια τέτοια διαδικασία ;