Σε αναμονή παραμένουν οι κεντρικές τράπεζες για τα επιτόκια- κρίση που ξέσπασε το εφετινό καλοκαίρι στο παγκόσμιο χρηματοοικονομικό σύστημα με τα στεγαστικά δάνεια μειωμένης εξασφάλισης (subprime) στις ΗΠΑ, οδηγώντας σε κάθετη πτώση τις χρηματιστηριακές αγορές, επανέφερε στην επικαιρότητα δύο από τους πλέον ισχυρούς οικονομικούς παράγοντες του πλανήτη.
Ο διοικητής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας κ. Ζαν-Κλοντ Τρισέ και ο ομόλογός του στη Fed κ. Μπεν Μπερνάνκι, από τους οποίους κρίνεται σε μεγάλο βαθμό η πορεία της παγκόσμιας οικονομίας, των χρηματιστηριακών αγορών, των αγορών χρήματος, αλλά και η ευημερία των πολιτών. Η άσκηση της νομισματικής πολιτικής στην ευρωπαϊκή και στην αμερικανική οικονομία επηρεάζει τα μέγιστα την οικονομική δραστηριότητα σε παγκόσμια κλίμακα και έτσι στην παρούσα φάση όλα τα φώτα έχουν πέσει επάνω στους δύο άντρες.
-Η αναβολή ήρθε από τις ΗΠΑ. Μόλις την περασμένη εβδομάδα ο πρόεδρος της ΕΚΤ ανέβαλε τη μέχρι πρότινος βέβαιη αύξηση του επιτοκίου του ευρώ, ενώ στις ΗΠΑ ο Μπεν Μπερνάνκι θα επισπεύσει όπως όλα δείχνουν τη μείωση των επιτοκίων. Η τρέχουσα συγκυρία έφερε στο προσκήνιο τις διαφορετικές οπτικές γωνίες με τις οποίες αντιλαμβάνονται οι δύο μεγαλύτερες κεντρικές τράπεζες στον πλανήτη τον τρόπο με τον οποίο θα οδηγήσουν την ευρωπαϊκή και την αμερικανική οικονομία στο μέλλον. Η συγκεκριμένη συζήτηση δεν άρχισε σήμερα, αλλά είναι διαχρονική. Από τη μία πλευρά ο εκάστοτε διοικητής της ΕΚΤ, παλαιότερα ο Βιμ Ντουίζεμπεργκ και σήμερα ο κ. Τρισέ, είναι εγκλωβισμένος στο καταστατικό της τράπεζας που διοικεί, το οποίο αναφέρει ρητά ότι το ύψος των επιτοκίων πρέπει να καθορίζεται αποκλειστικά και μόνο από τον στόχο να παραμείνει ο πληθωρισμός περί το 2%.
Από την άλλη, οι διοικητές της Fed ήταν πάντοτε πιο απελευθερωμένοι, καθώς, αν και ενδιαφέρονταν για τη διατήρηση σε χαμηλά επίπεδα του ρυθμού ανόδου των τιμών, οι αποφάσεις τους λαμβάνονταν σε συνάρτηση και με την πορεία άλλων οικονομικών μεγεθών όπως η ανάπτυξη. Έτσι ο Τρισέ ασκεί την νομισματική πολιτική βάσει της προσφοράς του χρήματος στην ευρωζώνη (Μ3), οι αμερικανοί είναι πιο εκσυγχρονισμένοι, καθώς θεωρούν ότι οι τεράστιες αλλαγές που έχουν συντελεστεί στο χρηματοοικονομικό σύστημα, όπως η εμφάνιση νέων προϊόντων π.χ. τα ομόλογα με εξασφάλιση, τα «στεγαστικά δάνεια των φτωχών», οι τεχνικές leverage, πολλαπλασιάζουν τα χρήμα που βρίσκεται σε κυκλοφορία και πρέπει να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη. |
Χρήστες: 2168
