Αυτή, τον μελλοντικό πεθερό της πήγαινε να συναντήσει κι είχε αγωνία για το πώς θα εξελισσόταν η πρώτη της επαφή με τον πατέρα του Άλκη.

 Το γεγονός ότι είχε επιμείνει να τη συναντήσει μόνη της την παραξένευε βέβαια, αλλά δεν μπορούσε ούτε να φανταστεί καν τον πραγματικό λόγο.

Και τώρα τον άκουγε να της λέει όλα αυτά τα απίθανα κι εξωπραγματικά. Καλά, δεν την έβλεπε; Δεν καταλάβαινε πως τη σκότωνε; Κάθε λέξη που έβγαινε από τα χείλη του, ένιωθε να της αφαιρεί τη ζωή σταγόνα σταγόνα.

Ο ίδιος ισχυριζόταν πως ήταν ο πατέρας της και με τον Άλκη, τον μοναδικό άνθρωπο που της είχε απομείνει, που θα έδινε και τη ζωή της ακόμη γι’ αυτόν, ήταν, λέει, αδέλφια και δεν μπορούσαν να παντρευτούν. Και το χειρότερο, σ’ αυτήν έπεφτε το βάρος να τον απομακρύνει από κοντά της, χωρίς μάλιστα να του αποκαλύψει την αλήθεια.

Στα λόγια όμως, όλα είναι εύκολα γιατί μόλις η Αλεξάνδρα προσπάθησε να τα εφαρμόσει ήρθαν τα πάνω κάτω. Αυτή πάντως ήταν η αιτία για να ξεδιπλωθεί μια ιστορία και να φανερωθεί ένα ένοχο μυστικό, καλά κρυμμένο για πάνω από είκοσι πέντε χρόνια, που σημάδεψε τη ζωή του Αντώνη κι οδήγησε την Κατερίνα αλκοολική σ’ ένα γηροκομείο. Το «H Αδελφότης των Στεναγμών» είναι ένα βιβλίο βασισμένο σε μια πραγματική ιστορία.