Το περιστατικό

Δευτέρα 14 Σεπτεμβρίου 2020. Σε κάποιο δημοτικό σχολείο, στην περιοχή Κανόνι της Κέρκυρας, ο καθιερωμένος Αγιασμός δεν μοιάζει με εκείνον των περασμένων ετών. Ο Covid-19, κρατά -όπως και σε ολόκληρη άλλωστε τη χώρα- τους γονείς έξω από τον προαύλιο χώρο του σχολείου. Οι περισσότεροι από αυτούς στέκουν στα κάγκελα ανταλλάσσοντας κουβέντες για τη «νέα και παράξενη σχολική χρονιά» με την λέξη «μάσκα» να κυριαρχεί στις περισσότερες συζητήσεις. Σε κάποια γωνιά στέκει μία γυναίκα που χαιρετά από μακριά τον οκτάχρονο γιο της, όταν ξαφνικά ένας άνδρας που βρίσκεται δίπλα της ξεκινά να της επιτίθεται με μισόλογα που μετά από λίγο γίνονται βρισιές, ύστερα κλωτσιές. Εκείνη δεν αντιδρά. Από φόβο ή από ντροπή υπομένει την λεκτική και σωματική βία, το σκηνικό της παράνοιας εκτυλίσσεται μπροστά σε γονείς και σε παιδιά που βγαίνουν τώρα από το σχολείο, θεωρεί πως είναι καλύτερα να βιώσει το μαρτύριο της στη σιωπή, μη ρεζιλευτεί η ίδια κι ακόμη περισσότερο το παιδί της.

Ο άνδρας δεν είναι ένας άγνωστος αλλά ο πρώην σύζυγός της και πατέρας του παιδιού της, η γυναίκα γνωρίζει τι είναι ικανός να κάνει και πως αν φωνάξει μόνο χειρότερη μπορεί να γίνει η τροπή της ιστορίας. Του λέει να σταματήσει. Εκείνος μοιάζει να είναι τώρα εκτός εαυτού με τις βρισιές και τις κλωτσιές να διαδέχονται η μία την άλλη. Μία γυναίκα, μία μάνα, κακοποιείται μπροστά στα μάτια μικρών παιδιών και «μεγάλων» γονιών οι οποίοι αντί να κάνουν κάτι για να σταματήσουν το κακό, το… χαζεύουν άπραγοι, αμέτοχοι κι αμίλητοι: «Την έβριζε, τη χτυπούσε, και κανείς μα κανείς δεν έκανε κάτι να τον σταματήσει. Όσο τραγικό είναι το γεγονός της κακοποίησης άλλο τόσο αναίσχυντη ήταν και η συμπεριφορά των άλλων γονιών. Δεν έκαναν τίποτα για να τον σταματήσουν παρά μόνο κοιτούσαν λες και έβλεπαν κάποιο σήριαλ στην TV», λέει μία γυναίκα και συνεχίζει: «Την κακοποίηση αυτής της γυναίκας έπαψαν δύο μαμάδες οι οποίες μπήκαν στη μέση για να τον σταματήσουν. Τα παιδάκια κρύβονταν πίσω από την πλάτη των γονιών τους, το δικό της παιδί έκλαιγε ασταμάτητα. Οι άνδρες που ήταν εκεί, αν μπορώ να χρησιμοποιήσω αυτό το ουσιαστικό, απλά κοιτούσαν, μόνο ποπ κορν δεν είχα πάρει! Ενημερώθηκε άμεσα και ο διευθυντής του σχολείου, ο οποίος δεν έκανε απολύτως τίποτα. Δεν ξέρω σε τι κόσμο ζούμε, είναι αδιανόητο να βλέπεις αυτή την κτηνωδία και να μην αντιδράς. Τόσο ζώα, τόσο απάνθρωποι έχουμε γίνει πια;».

https://vimakritis.gr