Forum | Εγγραφή | Υπενθύμηση Κωδικού | Λίστα Μελών | Αναζήτηση
Σας ζητούμε συγνώμη για τυχόν τεχνικά προβλήματα. Ελπίζουμε να λυθούν σύντομα.
8/6/2023
User: Pass:  

Αρχική Σελίδα

Παρουσίαση

Οι Θέσεις Μας

Διακήρυξη

Δημοσιεύσεις

Συντονιστική Επιτροπή

Νόμοι που διέπουν το επάγγελμα

Χρήστες: 1554
 
Email 
teamakioe@gmail.com
 

NewsLetter

Γράψτε το email σας για να λαμβάνετε τα νέα μας

 

 
 

Αρθρα

Η ανοιχτή επιστολή του «Future of Life Institute» για 6μηνο μορατόριουμ στα πειράματα Τεχνητής Νοημοσύνης
Γ. Βαρουφάκη για την πτώχευση της SVB: Επιστρέφουμε στο 2008;
“Πρέπει να ευχαριστήσουμε την Ελλάδα, η Δύση ολόκληρη είναι που έχει χρέος” (να το κάνει): Ο Γκοντάρ και η Ελλάδα…
Ο «μεγάλος στασιμοπληθωρισμός» θα χτυπήσει σκληρά μετοχές-ομόλογα. Του Ν. Ρουμπινί
Steve Hanke: Ο πληθωρισμός δεν είναι δημιούργημα Πούτιν

Περισσότερα...

 

Είπαν & λάλησαν

είπαν...

Καί τοῦ ταγαριοῦ καί τοῦ χαβιαριοῦ, δέν γίνεται 
Τουρκία: Μαθήτρια τα… «ψέλνει» στον Ερντογάν – «Αγοράζω το τοστ 18 λίρες» 
Το συγκλονιστικό μήνυμα του Αλέξανδρου Νικολαΐδη 

Περισσότερα...

λάλησαν...

Ερντογάν: Αποκοιμήθηκε σε διακαναλική συνέντευξη και έγινε viral 
Ο Δημοσθένης Βεργής ψάχνει τον μοναδικό ψηφοφόρο του - «Εγώ ψήφισα Μητσοτάκη - Καμπουράκη, δεν με κάλεσες» 
‘’Είχε κακό λογιστή ‘’είπε ο κ. Άδωνις !!!! 

Περισσότερα...

 

Γρήγοροι Σύνδεσμοι

TAXISnet

Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων

Υπουργείο Οικονομίας & Οικονομικών

Οικονομικό Επιμελητήριο της Ελλάδας

Γενική Γραμματεία Κοινωνικών Ασφαλίσεων

ΙΚΑ

Ο.Α.Ε.Ε.

 

Βοηθήματα

Βιβλιοπαρουσίαση

Νομοθετικά

Ερωτήματα

Εργασία

Οικονομικά

Ομιλίες σε Video

 
 

Το Δημόσιο Χρέος ως Συνταγματικός Δημοσιονομικός Κανόνας: Διδάγματα για την Ε

�������� 
 

Ημερομηνία: 19/12/2021 11:05:24 πμ   Μεγέθυνση - Σμίκρυνση - Σχολιασμός

Το Δημόσιο Χρέος ως Συνταγματικός Δημοσιονομικός Κανόνας: Διδάγματα για την ΕΕ από τις ΗΠΑ

Για να μην εγκλωβιστούν πάλι η ΕΕ και τα κράτη μέλη της σε επιλογές, το τίμημα των οποίων θα πληρώσουν οι πολίτες τους.

 

 

SOPA IMAGES VIA GETTY IMAGES

Το 2011, όταν η δημόσια συζήτηση σχετικά με τα θεσμικά μέτρα που έπρεπε να υιοθετήσει η Ελλάδα για να αντιμετωπίσει την αύξηση του δημόσιου χρέους είχε κορυφωθεί (ανάλογα μέτρα προτείνονταν και για άλλα κράτη μέλη της Ευρωζώνης), είχα αρθρογραφήσει τόσο σε επιστημονικά περιοδικά όσο και στον γενικό Τύπο υποστηρίζοντας ότι η (γερμανικής εμπνεύσεως) πρόταση να προβλεφθεί στο Σύνταγμα, ως δημοσιονομικός κανόνας, ένα όριο στο δημόσιο χρέος με αναφορά στο ΑΕΠ («φρένο χρέους»), ήταν λάθος. Και είχα επικαλεστεί την εμπειρία των ΗΠΑ σε αυτό το θέμα. 

Σήμερα, 10 χρόνια μετά, η εμπειρία των ΗΠΑ, εμπλουτισμένη με νέες σχετικές εξελίξεις, έρχεται να επιβεβαιώσει την προσέγγιση μου.

 

Πιο συγκεκριμένα, στο Σύνταγμα των ΗΠΑ προβλέπεται ένα όριο δημοσίου χρέους για τη χρηματοδότηση της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, το οποίο εάν ξεπεραστεί δεν επιτρέπει τη διενέργεια δημοσίων δαπανών εκ μέρους της κυβέρνησης, δημιουργώντας συνθήκες χρεωκοπίας.

Τους τρείς τελευταίους μήνες, δυο φορές ο δημόσιος δανεισμός στις ΗΠΑ έχει φτάσει στο συνταγματικά προβλεπόμενο όριο. Τον περασμένο Σεπτέμβριο το πρόβλημα ξεπεράστηκε με μια μεταβατική ρύθμιση αύξησης του ορίου, η οποία αύξηση εκτιμήθηκε ότι θα εξυπηρετήσει μόλις τρεις μήνες τη δημοσιονομική λειτουργία των ΗΠΑ. Και όντως με την πάροδο του τριμήνου το πρόβλημα επανήλθε.

Τώρα στα νομοθετικά σώματα στις ΗΠΑ (Βουλή των Αντιπροσώπων και Γερουσία) υπήρξε μόλις στις 7.12.2021 μια οριακή συμφωνία μεταξύ των Δημοκρατικών (που στηρίζουν τον Πρόεδρο Μπάιντεν) και ορισμένων Ρεπουμπλικάνων να θεσπιστεί μια νομοθετική ρύθμιση που να επιτρέπει μέσω απλής πλειοψηφίας, χωρίς κάποια άλλη διαδικαστική απαίτηση, να αυξηθεί άπαξ το συνταγματικό όριο του δημόσιου χρέους.

Η εξέλιξη αυτή κρίθηκε απαραίτητη ενόψει της απειλής περί χρεωκοπίας έως τις 15.12.2021 που διατύπωσε το Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ.  

Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι αυτό το πλαίσιο εκφράζει μια έντονη δημοκρατική διάσταση στη διαχείριση των δημοσιονομικών υποθέσεων μιας χώρας, καθώς υποχρεώνει τις πολιτικές (κομματικές) δυνάμεις να συνεργαστούν για την επίλυση του προβλήματος. Και συνεπώς θα μπορούσε να αποτελέσει υπόδειγμα και για άλλες χώρες.  

Εκτιμώ ότι μια τέτοια προσέγγιση θα ήταν άστοχη για τα ελληνικά, και πιθανότατα τα ευρωπαϊκά, δεδομένα. Οι βάσεις της διαφωνίας μου είναι δύο. 

Πρώτον, το Σύνταγμα αποτελεί όντως το θεμέλιο λίθο οργάνωσης και λειτουργίας της πολιτείας και πρόκειται για ένα ζωντανό στοιχείο που ερμηνεύεται και αξιοποιείται εκφράζοντας δομικές και κεντρικές επιλογές πολιτειακής δράσης.

Η διαρκής τροποποίηση του, ώστε να εκφράζει την άποψη της εκάστοτε απλής πολιτικής/κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, υποβαθμίζει αυτόν το ρόλο του και το εργαλειοποιεί ως μηχανισμό εκ των υστέρων καθαγιασμού πολιτικών επιλογών.

Για το λόγο αυτό άλλωστε η διαδικασία αναθεώρησης (δηλαδή τροποποίησης) του Συντάγματος, τόσο στη χώρα μας όσο και σε άλλες χώρες, θέτει όρους αυξημένης κοινοβουλευτικής/πολιτικής συναίνεσης. Η αυξημένη τυπική ισχύ των συνταγματικών ρυθμίσεων δεν πρέπει να γίνεται αντικείμενο συγκυριακής κομματικής εκμετάλλευσης.  

Δεύτερον, η φύση του δημοσιονομικού κανόνα του δημόσιου χρέους ως ορίου δαπανών ουσιαστικά δεν εξυπηρετείται από την συνταγματική κατοχύρωση του. Έχει αποδειχθεί στη σύγχρονη οικονομική πραγματικότητα ότι δεν μπορεί να τίθενται ανελαστικά όρια δημοσιονομικής συμπεριφοράς, δεδομένης της αβεβαιότητας στην οποία κινούνται οι οικονομικές πολιτικές των κρατών.

Το πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα υπήρξε η ανάγκη υποστήριξης των εθνικών οικονομιών έναντι των συνεπειών της πανδημίας, η οποία υποχρέωσε ακόμη και τους ζηλωτές της δημοσιονομικής πειθαρχίας στο πλαίσιο της ΕΕ και της ΟΝΕ να δείξουν ευελιξία με την αναστολή εφαρμογής των δημοσιονομικών κανόνων του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης και την πρόβλεψη ενός μοναδικού στην ιστορία της ΕΕ χρηματοδοτικού πλαισίου, του Ταμείου Ανάκαμψης (Next Generation EU), τόσο σε επίπεδο οικονομικού μεγέθους (750 δις ευρώ) όσο και σε επίπεδο εύρεσης πόρων (δανεισμός της ίδιας της ΕΕ).  

Η διαχρονική εμπειρία των ΗΠΑ δικαιώνει και τις δυο αυτές βάσεις των επιφυλάξεων μου. Για να υπάρξει συμφωνία στα νομοθετικά σώματα των ΗΠΑ ώστε να αυξηθεί το όριο του δημόσιου χρέους, η εκάστοτε κυβέρνηση, που διαθέτει τη δημοκρατική νομιμοποίηση εφαρμογής του πολιτικού της προγράμματος, αναγκάζεται να κάνει εκπτώσεις σε αυτό, στο πλαίσιο διακομματικών συμβιβασμών, και αλλοιώνοντας έτσι το περιεχόμενο της εντολής εξουσίας που έχει λάβει. Αυτό είναι ιδιαίτερα εμφανές όταν το κόμμα που έχει την εκτελεστική εξουσία δεν ελέγχει κάποιο ή και τα δύο νομοθετικά σώματα στις ΗΠΑ (κάτι που έχει συμβεί κατ’ επανάληψη).

Έτσι, από το 1960 εως σήμερα, στις ΗΠΑ, το συνταγματικά προβλεπόμενο όριο του δημοσίου χρέους έχει αυξηθεί ούτε λίγο ούτε πολύ 78 φορές (49 φορές υπό Ρεπουμπλικάνο Πρόεδρο και 29 υπό Δημοκρατικό Πρόεδρο). 78 φορές τροποποιήθηκε το Σύνταγμα των ΗΠΑ για το σκοπό αυτό!!!!

Η συχνότητα των τροποποιήσεων και το κλίμα κομματικής συναλλαγής που διαμορφώθηκε σε αυτές τις τροποποιήσεις προφανώς δεν περιποιεί τιμή στο κύρος του Συντάγματος ως καταστατικού χάρτη ενός κράτους.

Ειδικά από το 1997 εως σήμερα, σε 21 τροποποιήσεις που έχουν γίνει, το δημόσιο χρέος των ΗΠΑ αυξήθηκε από 5,4 τρις δολλάρια σε 28,4 τρις δολλάρια. Άρα το συνταγματικό όριο του δημόσιου χρέους μάλλον απέτυχε στο ρόλο του ως μηχανισμός αποτροπής της αύξησης του δημόσιου χρέους, τόσο ως συνταγματική ρύθμιση όσο και ως δημοσιονομικός κανόνας.

Τώρα, στην ΕΕ, αναβιώνει η συζήτηση για το πλαίσιο της οικονομικής διακυβέρνησης μετά την πανδημία, και εμφανίζονται πάλι οι φωνές περί αυστηρής δημοσιονομικής πειθαρχίας και ασφυκτικών δημοσιονομικών κανόνων χρέους και ελλείμματος. Θέλω να πιστεύω ότι η αρνητική εμπειρία των ΗΠΑ σε αυτό το θέμα θα αποτελέσει χρήσιμο δίδαγμα για τις σχετικές διεργασίες, ώστε να μην εγκλωβιστούν πάλι η ΕΕ και τα κράτη μέλη της σε επιλογές, το τίμημα των οποίων θα πληρώσουν οι πολίτες τους. 

***                           

Καθηγητής Δημήτριος Β. Σκιαδάς

Έδρα Jean Monnet «Δημοσιονομική Διακυβέρνηση ΕΕ & Έλεγχος»

Τμήμα Διεθνών & Ευρωπαικών Σπουδών – Παν/μιο Μακεδονίας

https://www.huffingtonpost.gr

Το Δημόσιο Χρέος ως Συνταγματικός Δημοσιονομικός Κανόνας: Διδάγματα για την ΕΕ από τις ΗΠΑ

Για να μην εγκλωβιστούν πάλι η ΕΕ και τα κράτη μέλη της σε επιλογές, το τίμημα των οποίων θα πληρώσουν οι πολίτες τους.

 
SOPA IMAGES VIA GETTY IMAGES

Το 2011, όταν η δημόσια συζήτηση σχετικά με τα θεσμικά μέτρα που έπρεπε να υιοθετήσει η Ελλάδα για να αντιμετωπίσει την αύξηση του δημόσιου χρέους είχε κορυφωθεί (ανάλογα μέτρα προτείνονταν και για άλλα κράτη μέλη της Ευρωζώνης), είχα αρθρογραφήσει τόσο σε επιστημονικά περιοδικά όσο και στον γενικό Τύπο υποστηρίζοντας ότι η (γερμανικής εμπνεύσεως) πρόταση να προβλεφθεί στο Σύνταγμα, ως δημοσιονομικός κανόνας, ένα όριο στο δημόσιο χρέος με αναφορά στο ΑΕΠ («φρένο χρέους»), ήταν λάθος. Και είχα επικαλεστεί την εμπειρία των ΗΠΑ σε αυτό το θέμα. 

Σήμερα, 10 χρόνια μετά, η εμπειρία των ΗΠΑ, εμπλουτισμένη με νέες σχετικές εξελίξεις, έρχεται να επιβεβαιώσει την προσέγγιση μου.

 

Πιο συγκεκριμένα, στο Σύνταγμα των ΗΠΑ προβλέπεται ένα όριο δημοσίου χρέους για τη χρηματοδότηση της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, το οποίο εάν ξεπεραστεί δεν επιτρέπει τη διενέργεια δημοσίων δαπανών εκ μέρους της κυβέρνησης, δημιουργώντας συνθήκες χρεωκοπίας.

Τους τρείς τελευταίους μήνες, δυο φορές ο δημόσιος δανεισμός στις ΗΠΑ έχει φτάσει στο συνταγματικά προβλεπόμενο όριο. Τον περασμένο Σεπτέμβριο το πρόβλημα ξεπεράστηκε με μια μεταβατική ρύθμιση αύξησης του ορίου, η οποία αύξηση εκτιμήθηκε ότι θα εξυπηρετήσει μόλις τρεις μήνες τη δημοσιονομική λειτουργία των ΗΠΑ. Και όντως με την πάροδο του τριμήνου το πρόβλημα επανήλθε.

Τώρα στα νομοθετικά σώματα στις ΗΠΑ (Βουλή των Αντιπροσώπων και Γερουσία) υπήρξε μόλις στις 7.12.2021 μια οριακή συμφωνία μεταξύ των Δημοκρατικών (που στηρίζουν τον Πρόεδρο Μπάιντεν) και ορισμένων Ρεπουμπλικάνων να θεσπιστεί μια νομοθετική ρύθμιση που να επιτρέπει μέσω απλής πλειοψηφίας, χωρίς κάποια άλλη διαδικαστική απαίτηση, να αυξηθεί άπαξ το συνταγματικό όριο του δημόσιου χρέους.

Η εξέλιξη αυτή κρίθηκε απαραίτητη ενόψει της απειλής περί χρεωκοπίας έως τις 15.12.2021 που διατύπωσε το Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ.  

Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι αυτό το πλαίσιο εκφράζει μια έντονη δημοκρατική διάσταση στη διαχείριση των δημοσιονομικών υποθέσεων μιας χώρας, καθώς υποχρεώνει τις πολιτικές (κομματικές) δυνάμεις να συνεργαστούν για την επίλυση του προβλήματος. Και συνεπώς θα μπορούσε να αποτελέσει υπόδειγμα και για άλλες χώρες.  

Εκτιμώ ότι μια τέτοια προσέγγιση θα ήταν άστοχη για τα ελληνικά, και πιθανότατα τα ευρωπαϊκά, δεδομένα. Οι βάσεις της διαφωνίας μου είναι δύο. 

Πρώτον, το Σύνταγμα αποτελεί όντως το θεμέλιο λίθο οργάνωσης και λειτουργίας της πολιτείας και πρόκειται για ένα ζωντανό στοιχείο που ερμηνεύεται και αξιοποιείται εκφράζοντας δομικές και κεντρικές επιλογές πολιτειακής δράσης.

Η διαρκής τροποποίηση του, ώστε να εκφράζει την άποψη της εκάστοτε απλής πολιτικής/κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, υποβαθμίζει αυτόν το ρόλο του και το εργαλειοποιεί ως μηχανισμό εκ των υστέρων καθαγιασμού πολιτικών επιλογών.

Για το λόγο αυτό άλλωστε η διαδικασία αναθεώρησης (δηλαδή τροποποίησης) του Συντάγματος, τόσο στη χώρα μας όσο και σε άλλες χώρες, θέτει όρους αυξημένης κοινοβουλευτικής/πολιτικής συναίνεσης. Η αυξημένη τυπική ισχύ των συνταγματικών ρυθμίσεων δεν πρέπει να γίνεται αντικείμενο συγκυριακής κομματικής εκμετάλλευσης.  

Δεύτερον, η φύση του δημοσιονομικού κανόνα του δημόσιου χρέους ως ορίου δαπανών ουσιαστικά δεν εξυπηρετείται από την συνταγματική κατοχύρωση του. Έχει αποδειχθεί στη σύγχρονη οικονομική πραγματικότητα ότι δεν μπορεί να τίθενται ανελαστικά όρια δημοσιονομικής συμπεριφοράς, δεδομένης της αβεβαιότητας στην οποία κινούνται οι οικονομικές πολιτικές των κρατών.

Το πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα υπήρξε η ανάγκη υποστήριξης των εθνικών οικονομιών έναντι των συνεπειών της πανδημίας, η οποία υποχρέωσε ακόμη και τους ζηλωτές της δημοσιονομικής πειθαρχίας στο πλαίσιο της ΕΕ και της ΟΝΕ να δείξουν ευελιξία με την αναστολή εφαρμογής των δημοσιονομικών κανόνων του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης και την πρόβλεψη ενός μοναδικού στην ιστορία της ΕΕ χρηματοδοτικού πλαισίου, του Ταμείου Ανάκαμψης (Next Generation EU), τόσο σε επίπεδο οικονομικού μεγέθους (750 δις ευρώ) όσο και σε επίπεδο εύρεσης πόρων (δανεισμός της ίδιας της ΕΕ).  

Η διαχρονική εμπειρία των ΗΠΑ δικαιώνει και τις δυο αυτές βάσεις των επιφυλάξεων μου. Για να υπάρξει συμφωνία στα νομοθετικά σώματα των ΗΠΑ ώστε να αυξηθεί το όριο του δημόσιου χρέους, η εκάστοτε κυβέρνηση, που διαθέτει τη δημοκρατική νομιμοποίηση εφαρμογής του πολιτικού της προγράμματος, αναγκάζεται να κάνει εκπτώσεις σε αυτό, στο πλαίσιο διακομματικών συμβιβασμών, και αλλοιώνοντας έτσι το περιεχόμενο της εντολής εξουσίας που έχει λάβει. Αυτό είναι ιδιαίτερα εμφανές όταν το κόμμα που έχει την εκτελεστική εξουσία δεν ελέγχει κάποιο ή και τα δύο νομοθετικά σώματα στις ΗΠΑ (κάτι που έχει συμβεί κατ’ επανάληψη).

Έτσι, από το 1960 εως σήμερα, στις ΗΠΑ, το συνταγματικά προβλεπόμενο όριο του δημοσίου χρέους έχει αυξηθεί ούτε λίγο ούτε πολύ 78 φορές (49 φορές υπό Ρεπουμπλικάνο Πρόεδρο και 29 υπό Δημοκρατικό Πρόεδρο). 78 φορές τροποποιήθηκε το Σύνταγμα των ΗΠΑ για το σκοπό αυτό!!!!

Η συχνότητα των τροποποιήσεων και το κλίμα κομματικής συναλλαγής που διαμορφώθηκε σε αυτές τις τροποποιήσεις προφανώς δεν περιποιεί τιμή στο κύρος του Συντάγματος ως καταστατικού χάρτη ενός κράτους.

Ειδικά από το 1997 εως σήμερα, σε 21 τροποποιήσεις που έχουν γίνει, το δημόσιο χρέος των ΗΠΑ αυξήθηκε από 5,4 τρις δολλάρια σε 28,4 τρις δολλάρια. Άρα το συνταγματικό όριο του δημόσιου χρέους μάλλον απέτυχε στο ρόλο του ως μηχανισμός αποτροπής της αύξησης του δημόσιου χρέους, τόσο ως συνταγματική ρύθμιση όσο και ως δημοσιονομικός κανόνας.

Τώρα, στην ΕΕ, αναβιώνει η συζήτηση για το πλαίσιο της οικονομικής διακυβέρνησης μετά την πανδημία, και εμφανίζονται πάλι οι φωνές περί αυστηρής δημοσιονομικής πειθαρχίας και ασφυκτικών δημοσιονομικών κανόνων χρέους και ελλείμματος. Θέλω να πιστεύω ότι η αρνητική εμπειρία των ΗΠΑ σε αυτό το θέμα θα αποτελέσει χρήσιμο δίδαγμα για τις σχετικές διεργασίες, ώστε να μην εγκλωβιστούν πάλι η ΕΕ και τα κράτη μέλη της σε επιλογές, το τίμημα των οποίων θα πληρώσουν οι πολίτες τους. 

***                           

Καθηγητής Δημήτριος Β. Σκιαδάς

Έδρα Jean Monnet «Δημοσιονομική Διακυβέρνηση ΕΕ & Έλεγχος»

Τμήμα Διεθνών & Ευρωπαικών Σπουδών – Παν/μιο Μακεδονίας

 

  Σχολιασμός Θέματος «Το Δημόσιο Χρέος ως Συνταγματικός Δημοσιονομικός Κανόνας: Διδάγματα για την ΕΕ από τις ΗΠΑ»  
  ...κανένας σχόλιασμός  
  σχολιάστε εδώ
για να σχολιάσετε το παραπάνω θέμα πρέπει να εισέλθετε
 
 

Τελευταίες Προσθήκες στην Κατηγορία Aρθρα

 
 

Η ανοιχτή επιστολή του «Future of Life Institute» για 6μηνο μορατόριουμ στα πειράματα Τεχνητής Νοημοσύνης

 26/4/2023 
 

Γ. Βαρουφάκη για την πτώχευση της SVB: Επιστρέφουμε στο 2008;

 16/3/2023 
 

“Πρέπει να ευχαριστήσουμε την Ελλάδα, η Δύση ολόκληρη είναι που έχει χρέος” (να το κάνει): Ο Γκοντάρ και η Ελλάδα…

 19/9/2022 
 

Ο «μεγάλος στασιμοπληθωρισμός» θα χτυπήσει σκληρά μετοχές-ομόλογα. Του Ν. Ρουμπινί

 22/8/2022 
 

 22/8/2022 
 

Steve Hanke: Ο πληθωρισμός δεν είναι δημιούργημα Πούτιν

 9/6/2022 
 

Κρούγκμαν: Η ψευδαίσθηση των ελίτ της Δύσης καταρρέει

 30/5/2022 
 

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΣΕ ΚΡΙΣΙΜΗ ΚΑΜΠΗ. Tου Καθηγητή Νίκου Λέανδρου Πρώην Αντιπρύτανη Παντείου Πανεπιστημίου

 24/5/2022 
 

Χένρι Κίσινγκερ: Περάσαμε σε εντελώς νέα εποχή

 12/5/2022 
 

Ο Εντγκάρ Μορέν για την επερχόμενη καταιγίδα

 28/4/2022 
 

Όταν η Κίνα «αγοράζει τον κόσμο».Του Καθηγητή Κωνσταντίνου Ζοπουνίδη

 12/4/2022 
 

Πρώτες ήττες ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ στον Παγκόσμιο Οικονομικό Πόλεμό τους κατά της Ρωσίας. Γιώργος Ρωμανός Συγγραφέας Αναλυτής, Ιστορικός Ερευνητής

 8/4/2022 
 

Η οικονομική προσέγγιση του πολέμου στην Ουκρανία

 24/3/2022 
 

Κρούγκμαν: Το δεύτερο μεγάλο λάθος του Πούτιν

 15/3/2022 
 

Ο παγκόσμιος «πόλεμος» των αποθεμάτων

 4/3/2022 
 

Ο αγωνιώδης θρίαμβος του καπιταλισμού

 21/2/2022 
 

ΗΠΑ και ΝΑΤΟ προετοιμάζουν πόλεμο με τη Ρωσία, του Λεωνίδα Βατικιώτη

 16/2/2022 
 

Το Ταμείο Ανάκαμψης διαλύει την πολιτική σκηνή της Ιταλίας, του Λεωνίδα Βατικιώτη

 16/2/2022 
 

Το Δημόσιο Χρέος ως Συνταγματικός Δημοσιονομικός Κανόνας: Διδάγματα για την ΕΕ από τις ΗΠΑ

 19/12/2021 
 

Το «κραχ» της παγκόσμιας εφοδιαστικής αλυσίδας

 14/12/2021 
 

προβολή παλαιότερων

 
  αυτόματη είσοδος την επόμενη φορά; 
Δείτε Επίσης...

Ανακοινώσεις - Νέα

Aρθρα

Ευτράπελα

Επαγγελματικά Ευτράπελα

Εκδηλώσεις

akioe
Η ΑΚΙΟΕ στο YouTube
Νέα απο το Οικονομικό Επιμελητήριο
Σας καλούμε στις 16/06/2023, στις 13.00, στην πλατεία Συντάγματος στην Αθήνα.
Η σιωπή του προεδρείου του ΟΕΕ και το τέλος των μικρών λογιστικών γραφείων. Του Αλεβιζάκη Παναγιώτη 
Τι προτείναμε στην συνεδρίαση της επιτροπής επαγγελματικών θεμάτων Λογιστή – Φοροτεχνικού  
Δελτίο Τύπου της ΑΚΙΟΕ απάντηση στο Δελτίο Τύπου του Ο.Ε.Ε “Έκαστος εφ’ ω ετάχθη”, εσείς με τις εντολές των κομματικών σας οργάνων εμείς με τις θελήσεις των συνάδελφων και τις κοινωνίας 
Εγγραφή στα μητρώα του ΟΕΕ μη πτυχιούχων !!!! 
Πρόταση της Α.ΚΙ.Ο.Ε. στους υπουργούς κ. Χ. Σταικούρα, κ. Κ. Χατζηδάκη και τον διοικητή της ΑΑΔΕ κ. Γ. Πιτσιλή σχετικά με την προστασία των λογιστών και των πελατών τους από γεγονότα ανωτέρας βίας. 

Περισσότερα...

Ανακοινώσεις - Νέα
Τι θα ισχύσει από την 1η Αυγούστου για τις τροποποιητικές δηλώσεις
Πότε δεν κοστίζουν οι διορθώσεις των φορολογικών δηλώσεων
Τι χαρτιά μπορεί να σας ζητήσει ανά πάσα στιγμή η Εφορία 
"Ουδέν κρυπτόν" για την ΑΑΔΕ -Ελεγχοι μετά από διασταυρώσεις στοιχείων 
ΑΑΔΕ: «Έρχεται» αυτόματο σύστημα που θα ειδοποιεί τους φορολογουμένους που κινδυνεύουν να χάσουν κάποια ρύθμιση 
Τον Ιούνιο ξεκινάει η διασύνδεση των POS με τις ταμειακές μηχανές 

Περισσότερα...

Δείτε Ομιλίες
Αλλαγές στα πρόστιμα της εφορίας 
Μήνυμα του ομότιμου καθηγητή του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης Χαντζηκωνσταντίνου Γεωργίου για την ΑΚΙΟΕ και τις εκλογές του ΟΕΕ 

Περισσότερα...

To Ερώτημα της Εβδομάδας

Γιατί έμειναν εκτός αντικειμενικών αξιών περιοχές στην χώρα , ποιος ευθύνεται ; (1 σχόλιο/α) 

Περισσότερα...

Έχετε άποψη; Τώρα μπορείτε να σχολιάσετε το ερώτημα της εβδομάδας καθώς και κάθε θεματική καταχώρηση

Περισσότερες πληροφορίες

Βιβλιοπαρουσίαση

Πανεπιστημιακές Εκδόσεις

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΟΛΛΑΡΟΣ : Ο ΝΕΟΣ ΨΥΧΡΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΠΑΝΔΗΜΙΑ ΡΩΣΟ-ΟΥΚΡΑΝΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΟ-ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΑΝΑΤΑΡΑΞΕΙΣ.  
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ: Αναζητώντας και Διαπιστώνοντας. Τιμητικός Τόμος για τον Ομότιμο Καθηγητή Οικονομικής Θεωρίας Γεώργιο Θ. Χατζηκωνσταντίνου 
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗΣ - ΡΗΞΗ - Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΤΗΣ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΣ 

Περισσότερα...

Επαγγελματικές Εκδόσεις

ΔΙΑΣΥΝΟΡΙΑΚΕΣ ΣΥΝΑΛΛΑΓΕΣ – ΦΠΑ ΣΤΗΝ ΠΑΡΟΧΗ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ. Tης Αιμιλιας Κατρινακης & του Μιχαηλ Πιερη 
"Δαπάνες Επιχειρήσεων. Ανάλυση - Ερμηνεία" των Δημ. Σταματόπουλου - Αντ. Καραβοκύρη 
Κυκλοφόρησε το νέο βιβλίο των Δημ. Σταματόπουλου - Παρ. Σταματόπουλου - Γιάννη Σταματόπουλου 

Περισσότερα...

Λογοτεχνικές Εκδόσεις

“Κατάθεση ψυχής” – Γιώργος Θ. Σαρδέλης 
«Η σμίλη των πελάγων» Της Χρυσούλας Δημητρακάκη 
«H γοητεία μιας συντριβής». Του Μάρδα Δημήτρη 

Περισσότερα...

Σας Προτείνουμε...

Κωδικας Α.Ε. & Ε.Π.Ε.

©2008 akioe.gr - ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική ή κατά παράφραση ή διασκευή απόδοση του περιεχομένου του παρόντος web site με οποιονδήποτε τρόπο, ηλεκτρονικό, μηχανικό, φωτοτυπικό, ηχογράφησης ή άλλο, χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια του εκδότη.

Δυναμικές Ιστοσελίδες σε ASP με προσαρμοσμένα Content Manager Tools, αυτόματα Newsletters και υποστήριξη RSS 2.0
περισσότερες πληροφορίες...

Για αυτόματη είσοδο, κάντε κλικ εδώ. Δώστε στο User το αναγνωριστικό User ID και στο Pass τον κωδικό πρόσβασης.

RSS Feed

κάνε την αρχική σελίδα

προσθήκη στα αγαπημένα