Ι. Γενικά
Ο Κ.Β.Σ. ως νομοθέτημα (Π.Δ.186/1992), πλαίσιο αρχών και κανόνων τήρησης των φορολογικών βιβλίων και έκδοσης των στοιχείων, αποτελεί τη βάση φορολογιστικής οργάνωσης, του μικρού μεγέθους κυρίως επιχειρήσεων, αποτελεί όμως και σημαντικό μέρος της καθημερινότητας του συνόλου των επιχειρήσεων, των φοροτεχνών και λογιστών.
Από την πρώτη εφαρμογή του (1.7.1992), έχουν παρέλθει δεκαπέντε περίπου χρόνια, στη διαδρομή δε αυτή του χρόνου και στην αέναη εξελικτική πορεία του οικονομικού γίγνεσθαι, δεν θα μπορούσε ο Κ.Β.Σ. να μείνει αμετάβλητος. Έτσι μέχρι σήμερα έχει υποστεί εκτεταμένες ή μη τροποποιήσεις και συμπληρώσεις, με τριάντα δύο Νόμους και Προεδρικά Διατάγματα. Τελευταίος νόμος, που αγγίζει το σύνολο σχεδόν των άρθρων του Κ.Β.Σ. είναι ο Ν.3522/2006.
ΙΙ.Στόχος
Είναι γεγονός ότι στο θέμα των τηρούμενων βασικών βιβλίων, το πλαίσιο είναι περισσότερο οριοθετημένο, ιδίως σε ό,τι αφορά τα βιβλία Γ΄ κατηγορίας (λογιστικά), η τήρηση των οποίων συνδέεται ευθέως με τους κανόνες του Ε.Γ.Λ.Σ., που σε συνδυασμό με την επέκταση της χρήσης μηχανογραφικών λογιστικών εφαρμογών, έχει διευκολύνει σε μεγάλο βαθμό τις λογιστικές φορολογικές εργασίες.
Αντίθετα, σε ό,τι αφορά την έκδοση και χρήση των φορολογικών στοιχείων, ο χειρισμός των οποίων εκφεύγει της άμεσης εποπτείας του λογιστηρίου, αφού η αναγκαιότητα των συναλλαγών απαιτεί την έκδοση από προσωπικό μη εξειδικευμένο (αποθηκάριοι, οδηγοί, πωλητές κ.λπ.) δημιουργείται πλήθος προβλημάτων στην πράξη.
Η δυσκολία αυτή επιτείνεται και από το γεγονός ότι η δυναμική των συναλλαγών και η εξέλιξή τους δημιουργεί την ανάγκη άμεσων λύσεων, που να εδράζονται στο υφιστάμενο νομικό πλαίσιο και τη διοικητική νομολογία.
Για το λόγο αυτό είναι αναγκαίο οι υπεύθυνοι να έχουν γνώση των ποικίλων λύσεων που η Διοίκηση με εγκυκλίους ή άλλα έγγραφα έχει δώσει για την αντιμετώπιση των περιπτώσεων.
Αυτή την αναγκαιότητα ευελπιστούμε να καλύψει το βιβλίο αυτό, που πραγματεύεται το ουσιαστικότερο τμήμα της καθημερινής ενασχόλησης, που είναι η έκδοση των στοιχείων διακίνησης και τιμολόγησης.
Στο σημείο αυτό αξίζει να σημειωθεί ότι, παρά την κατά καιρούς επιχειρηματολογία για «κατάργηση» του Κ.Β.Σ. (η οποία και όταν είναι καλοπροαίρετη εκκινεί από αρνητικά αντανακλαστικά, που δημιουργούνται όχι από τις διατάξεις αυτές καθαυτές, αλλά από την εφαρμογή τους στην πράξη) συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο, καθώς ένα από τα σημαντικότερα μέρη του απόκτησε Ευρωπαϊκό περιεχόμενο και χαρακτήρα, αφού κατ’ επιταγή κανονισμού της Κοινότητας, ισχύουν από 1.1.2003 ενιαίοι όροι και κανόνες στην τιμολόγηση, για όλα τα Κράτη - Μέλη (άρθρο 18α του Κ.Β.Σ.).

ΙΙΙ.Ύλη - Περιεχόμενα
Το παρόν έργο αναφέρεται στις διατάξεις των άρθρων που καλύπτουν τη διακίνηση των αγαθών, καθώς και την τιμολόγηση αγαθών και υπηρεσιών.
Ειδικότερα, περιεχόμενό του αποτελούν:
- Το άρθρο 11 (Δελτία αποστολής)
- Το άρθρο 12 (Τιμολόγια - Εκκαθαρίσεις)
- Το άρθρο 13 (Αποδείξεις λιανικής πώλησης και παροχής υπηρεσιών)
- Το άρθρο 16 (Φορτωτικές - Έγγραφα μεταφοράς)
Για κάθε άρθρο προτάσσεται η κωδικοποίηση των διατάξεων, μέχρι και το Ν.3522/2006. Στη συνέχεια, ως μέρος της κωδικοποίησης, αναφέρονται οι σχετικές με το συγκεκριμένο άρθρο Αποφάσεις του Υπουργού Οικονομικών (Α.Υ.Ο.), ώστε ο μελετητής να μπορεί να εντοπίσει ρυθμίσεις που τον ενδιαφέρουν και δεν ανήκουν στον κορμό διατάξεων του Κ.Β.Σ. (Π.Δ.186/1992).
Ακολουθεί διεξοδικά ανάλυση και ερμηνεία, κατ’ άρθρο. Η ύλη κάθε άρθρου δια-κρίνεται σε ενότητες και υποενότητες. Για κάθε δε ενότητα ή υποενότητα αναπτύσσεται ένα γενικό μέρος, στο οποίο παρέχεται συνοπτικά, αλλά με πληρότητα η πληροφόρηση, που αποτελεί βασικό προαπαιτούμενο για την κατανόηση των λύσεων που ακολουθούν.
Σε αρκετές περιπτώσεις θέματα του Κ.Β.Σ., συνδέονται και συμπληρώνονται με συναφή θέματα άλλων φορολογιών (φορολογία εισοδήματος, Φ.Π.Α. κ.λπ.).
Επίσης, συχνές αναφορές γίνονται σε αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας, στα βασικά δε άρθρα (11, 12 και 13), πέραν από την αναφορά αποφάσεων του Σ.τ.Ε. στα επιμέρους θέματα, παρατίθεται στο τέλος αυτών ενότητα με σημαντικές αποφάσεις του Σ.τ.Ε., που αφορούν τα συγκεκριμένα άρθρα.
IV.Δομή - Διάρθρωση
Η παραγραφοποίηση αποτελεί συνδυασμό αριθμών που ο πρώτος υποδηλώνει πάντα το άρθρο (π.χ. 11.1., 11.2., 11.2.1. κ.ο.κ.).
Η λογική της παραγραφοποίησης είναι δενδρική, δηλαδή κάθε θεματική ενότητα αρχίζει με το γενικό - εισαγωγικό μέρος, που είναι συνδυασμός δύο αριθμών (π.χ. 12.6., 12.7. κ.ο.κ.) και στη συνέχεια αναλύονται τα επιμέρους θέματα με ανάπτυξη των παραγράφων σε συνδυασμούς τριών ή τεσσάρων αριθμών (π.χ. 12.9.1., 12.9.1.1. κ.ο.κ.).
Τα θέματα και οι επιμέρους λύσεις είναι ομαδοποιημένα με βάση κοινά χαρακτηριστικά (συνάφεια ως προς το περιεχόμενο και το είδος της λύσης, τη δραστηριότητα ή το επάγγελμα κ.λπ.).
Έτσι για παράδειγμα στο άρθρο 13, ο αναγνώστης θα βρει σε μια ενότητα τα θέματα ελευθέρων επαγγελματιών, αλλά και σε επιμέρους υποενότητες ομαδοποιημένες λύσεις κατά δραστηριότητα, όπως δικηγόροι, γιατροί, μηχανικοί κ.λπ.
Το ευρετήριο είναι ιδιαίτερα αναλυτικό κατά αλφαβητική σειρά με βάση λέξεις ή φράσεις κλειδιά και σε αρκετές περιπτώσεις για το ίδιο θέμα έχουν παρατεθεί δύο ή τρεις παραλλαγές («πύλες εισόδου») λεκτικών συνδυασμών, ώστε να είναι ευκολότερος ο εντοπισμός του ζητούμενου θέματος.

V.Τελικά
Κλείνοντας το σημείωμα αυτό αισθάνομαι την υποχρέωση να ευχαριστήσω τον κάθε αναγνώστη αυτού του βιβλίου, που εμπιστεύθηκε την προσπάθειά μας αυτή, η οποία ευελπιστούμε να αποδειχθεί χρήσιμη στην πράξη και να διευκολύνει την καθημερινή διαδρομή του στους δαιδάλους της φορολογικής νομοθεσίας.
Κάθε καλοπροαίρετη κριτική θα είναι χρήσιμη και εποικοδομητική για την όποια μελλοντική συγγραφική προσπάθειά μας.
Επίσης θα ήθελα να ευχαριστήσω και αυτούς που παρείχαν τη βοήθειά τους και τη στήριξή τους (ηθική) για τη συγγραφή αυτού του βιβλίου.




Μάρτιος 2007


Γιάννης Τζίμας